Communicatie

Mocht u het nog niet weten: communicatie is nog nooit zo belangrijk geweest als nu. Meer zelfs, alles draait tegenwoordig rond communicatie. Of niet-communicatie. Niet communiceren is geen optie. Vraag dat maar in de Gazastrook en zelfs in België waar de kloof tussen Vlamingen en Walen alleen maar groter dreigt te worden door een gebrek aan communicatie. Communiceren maar vooral goed communiceren is dus de opdracht. Wie, wat, wanneer, waarom, waar en hoe zijn de belangrijke vragen. Vragen die niet afzonderlijk te beantwoorden zijn. Zo bepaalt wat er moet gezegd worden en waar en wanneer, ook in belangrijke mate wie het moet zeggen. Ook het hoe is meer dan belangrijk. Procedurefouten bij een arrestatie zijn te beoordelen als een verkeerde vorm van communicatie. Of beter een vorm van communicatie op een verkeerd moment. Tot wat verkeerde communicatie kan leiden, zien we in het (gas)steekspel tussen Rusland en Oekraïne. In plaats van te verduidelijken maakt het de zaak moeilijker. Communicatie moet daarom in de eerste plaats klaar en helder zijn en geen dubbelzinnigheid toelaten. Neem van mij aan dat de boodschap ook eerlijk moet zijn. De inhoud van een bericht wordt altijd vereenzelvigd, hoeveel men ook zanikt over het niet schieten op de pianist, met hij die het brengt. Met een goede verpakking probeert men nu alles te verdoezelen waardoor die belangrijker wordt dan de boodschap zelf. Als het maar blinkt. Wat blinkt, is volstrekt onbelangrijk geworden. Waarom men iets wil zeggen, wordt door strategie bepaald, niet meer door wat men te zeggen heeft. Fout. Net zoals men in de economie naar een eerlijker economie terug moet, is dat ook bij communicatie meer dan dringend nodig!

Terug naar overzicht