Kanker, we hoeven niemand uit te leggen wat het is. Een ziekte waarbij kwaadaardige gezwellen optreden, voortwoekerend kwaad, zegt Van Dale erover. Maar het is meer dan dat. Het vreet aan een gemeenschap, fysiek en mentaal. Iedereen krijgt er mee te maken: jong en oud, arm en rijk, zonder onderscheid. Je krijgt het. Als een uppercut. Soms te hard om nog recht te krabbelen, altijd hard genoeg om verdwaasd en uitgeteld achter te blijven. Maar de mens is als een bokser, hij strompelt recht en vecht terug. Zolang het mogelijk is. Kom op, kop op! Met de steun van zijn supporters, lees familie, vrienden, kennissen, komt de bokser weer uit zijn hoek en gaat in de tegenaanval. Eerst nog breekbaar, later met meer vertrouwen. Met minder punch maar meer incasseringsvermogen. Een slag krijgen , is geen taboe meer maar niets terugdoen, is dat wel.

Elke minuut, elke dag is een geschenk. Gedaan met kankeren! Het altijd zoeken naar de kleine kantjes en de foute dingen. Er is geen tijd meer voor het negatieve. Overleven vraagt alle energie! Kanker en gekanker, de ziektes van deze tijd. De ene fysiek, het andere mentaal. Beiden sluipend gif. Doen we er iets aan? We komen met zijn allen op tegen kanker. “Kop op”, zeggen we tegen iedereen. We leren vechten, volgen op dat vlak als het ware een cursus zelfverdediging. “Kom op”, roepen we naar iedereen, “doe mee!”. En het lukt. Massaal gaan we meer bewegen, beter op onze voeding letten, fondsen geven voor de strijd tegen kanker. Zelfs de kankeraars doen mee. Die strijd moet ook gestreden worden. Het besef dat we samen keihard kunnen terugslaan, moet het gekanker doen verstommen. Wat we samen doen, doen we goed. Hoe hard de realiteit ook is, we blijven vechten met een positieve blik op de toekomst. Kom op tegen kanker en tegen kankeren!